جاده استلویو – ایتالیا
این جاده پس از اینکه یک آلفا رومئو SUV در آن تاخت، مشهور شد و تا پیش از آن، کمتر کسی – به غیر از بومیان منطقه – از وجودش باخبر بود. این جاده در مرز میان ایتالیا و سوئیس قرار گرفته است و پس از معروف شدنش، گروهی از رانندگان هر تابستان برای شرکت در برنامه انگلیسی «تخته گاز» که بزرگ‌ترین برنامه مربوط به رانندگی در جهان است، در این جاده رانندگی می‌کردند.
با گذراندن ۷۵ پیچ و در حین بالا رفتن تا ارتفاع ۹۰۴۵ فوتی سطح دریا می‌توانید مناظری خیره‌کننده از قسمت شرقی کوه آلپ را هم پیش روی خود ببینید.
ترنس فاگاراسان – رومانی
این جاده‌ی وحشی رومانیایی که از میان کوه‌های کارپاتیان عبور کرده، دارای تاریخچه دوگانه‌ای‌ست: بنا به اینکه از چه کسی درباره تاریخچه آن سؤال کنید گفته می‌شود که این جاده یا برای حفاظت در برابر حمله احتمالی شوروی ساخته‌شده بوده است یا یک کار احمقانه از سمت نیکولا سوسکو بوده است، تنها برای نشان دادن اینکه می‌تواند چنین جاده‌ای بسازد.
در هر دو حالت در حین ساخت این جاده در دهه ۱۹۷۰ انفجار دینامیت‌ها باعث کشته شدن صدها نفر شد. و در نهایت، حاصل تلاش‌های آن‌ها جاده‌ای‌ست که “جاده‌ای به‌سوی آسمان” نامیده می‌شود که با داشتن تونل‌هایی با پیچ تند و بی‌انتها، ارتفاع آن از سطح دریا از ۱۶۳۰ تا ۶۷۰۰ فوت می‌رسد (چنین مسیری حمل تجهیزات جنگی را تسهیل می‌کرده است.). می‌توان گفت این جاده یک ساخته‌ی مهندسی شگفت‌انگیز است: برای طی کردن این جاده ۷۱ مایلی باید از روی یک پل نیز عبور کنید.
بزرگراه جیمز دبیلیو دالتون – امریکا
این جاده آلاسکایی ماسه‌ای یکی از تنهاترین جاده‌های جهان است. تنها یک‌چهارم از جاده ۴۱۴ مایلی دالتون آسفالت شده است، یعنی از لیون گوود تا ددهورس و رانندگی در قسمت‌هایی که جاده به سمت دایره قطبی و دامنه کوه‌های بروکس و به سمت اقیانوس می‌رود دشوار می‌گردد.
این جاده در اوایل دهه ۱۹۷۰ برای کمک به ساخت لوله‌کشی در جاده ساخته شد اما در سال ۲۰۰۹ با معرفی در برنامه تلویزیونی “رانندگان کامیون در جاده یخی” در عین زیبایی، جاده‌ای خطرناک برای رانندگی شناخته شد.
هنوز در این جاده نه ترافیکی وجود دارد و نه مکانی برای غذا خوردن، اما یک مکان برای استراحت وجود دارد. حواستان باشد که در این جاده با دنده سنگین رانندگی کنید.
نکته: بیشتر آژانس‌های کرایه خودرو اجازه رانندگی در این جاده را به شما نمی‌دهند.
ترول استیگن (نردبان غول) – نروژ
دیمن هیدرینات مصرف می‌کنید؟ پس قبل از رانندگی در این جاده مشهور نروژی حتماً باید از این قرص استفاده کنید! جاده‌ای که ۱۰% خم می‌شود و حین بالا رفتن از منظره کوهستانی دارای ۱۱ پیچ پرخطر است. این جاده بر طبق افسانه‌ها محل زندگی غول‌ها بوده است.
در حین مسیر از کنار آبشارهای شگفت‌انگیزی مانند استیگ فوسن عبور خواهید کرد که هزاران فوت بالاتر از سطح جاده قرار دارند. در نزدیک قله یک استراحتگاه مدرن وجود دارد که می‌توانید در آنجا نفسی تازه کنید.
روتا۴۰ – آرژانتین
آماده‌ی یک سفر بزرگ و یک رویارویی واقعی در طول زندگی خود باشید. چشمان خود را به روتای ۱۰ در آرژانتین بدوزید. این جاده ملی به طول ۳۱۰۰ مایل از لا کویاسا، جوجوی در شمال و در نزدیکی مرزهای بولیوی تا کابو ویرجن در سانتا کروز در جنوب امتداد یافته است.
در امتداد این جاده که بخش‌هایی از آن بدون آسفالت است، ۲۰ پارک ملی قرار دارد و این جاده از ۱۱ استان گذشته و در راستای کوه‌های آند و منطقه جنگلی و بادخیز پاتاگونیا حرکت می‌کند.
بزرگراه کاراکوران – پاکستان و چین
KKH یا هشتمین عجایب جهان، بسته به اینکه با چه کسی صحبت کنید درواقع اتوبانی ۸۱۰ مایلی در موازات جاده ابریشم است که از ابوت آباد در پاکستان تا کاشگار در ایالت زینجیانگ چین کشیده شده و از میان رشته‌کوه‌های هیمالیا، کاراکوران و هندوکش می‌گذرد.
این پروژه‌ی ۲۰ ساله در سال ۱۹۷۹ پایان پذیرفت اما یک جاده‌ی صاف مدرن نیست! بسیاری از قسمت‌های آن هنوز بدون آسفالت است. برای سفر در این جاده به ندرت می‌توان ماشینی کرایه کرد، بنابراین بسیاری از مسافران ماجراجو جسته و گریخته از اتوبوس‌ها استفاده می‌کنند، جایی که می‌توانید صدای افراد مختلفی را بشنوید که به زبان‌های گوناگون باهم صحبت می‌کنند.
هشدار: قبل از برنامه‌ریزی برای سفر به تذکرات حین سفر در کشور موردنظر توجه کنید.
جاده نورث یونگاس – بولیوی
اگر طی سال‌های گذشته یک شب بسیار سرد را با جمعی از ماجراجویانی که به جنوب آمریکا سفر کرده‌اند گذرانده باشید، حتماً نام “جاده مرگ” را شنیده‌اید. این جاده ۴۰ مایلی در بولیوی در اوایل دهه ۱۹۹۰ شهرت یافت، یعنی زمانی که بیش از ۲۰۰ مرگ در سال در این جاده اتفاق می‌افتاد.
بیشتر قسمت‌های این جاده ۱۲۰۰۰فوتی که از لاپاز تا کوروئیکو در بولیوی امتداد یافته متشکل از صخره‌های بسیار بلند است. در سال ۲۰۰۷ یک جاده‌ی امن‌تر برای تردد اتومبیل‌ها بازگشایی شد و این جاده قدیمی حالا بیشتر محل عبور و مرور کوهنوردان می‌باشد.
بزرگراه میلیون دلاری – آمریکا
جاده ۵۵۰ آمریکا، جاده‌ای باریک است که ۸۲مایل با کوهستان‌های سن جان و ۳۰هزار فوت از بخش جنوب غربی کلرادو فاصله دارد. خاطره‌انگیزترین بخش‌های این جاده میان اورای و سیلورتن قرار دارد، جایی که با وجود گارد ریل‌ها و چند پیچ می‌توان در حین رانندگی مناظر میلیون دلاری را تماشا کرد.
اتوبان کاهکیلی – آمریکا
با ۲۰ مایل رانندگی از ساحل شمالی مائوی از کاپالوئا تا وایلوکا، می‌توانید از اتوبان ۳۴۰، منظره‌ای شگفت‌انگیز از حاشیه شهر را مشاهده کنید که شامل جنگل‌های دست‌نخورده و دریا در افق دورتر است.
واقعاً نمی‌توانید چشم از این جاده بردارید و احتمالاً خواهید گفت که کاهکیلی تنها یک جاده‌ی خالی و معمولی نیست. پیچ‌های آسفالت نشده و ماری شکل این جاده به خاطر نداشتن دید کافی نیازمند توجه زیادی در حین رانندگی هستند.
جایزه رانندگی در این جاده در قسمت پنهان‌شده ایالت آلوها قرار دارد که بازدیدکنندگان بسیار کمی از آن خبر دارند. اگر ماشین دیگری هم در جاده بود به یاد داشته باشید که ترافیک در این جاده در قسمت راست آن است.
جاده اقیانوس اطلس – نروژ
این جاده‌ی ۵ مایلی و رؤیایی کوتاه‌ترین جاده در لیست ماست اما با داشتن منظره‌ی بی‌بدیلش، مانند جواهری بروی تاج است که دیدن آن را نباید از دست داد. این جاده بر روی اقیانوس اطلس، شهر نروژی اید را به جزیره آوروی به واسطه‌ی ۱۲ پل مجزا، به هم متصل می‌کند که بنا به فصل‌های سال ترافیک آن کم و زیاد می‌شود.
طرح اولیه‌ی این پروژه در اصل یک ریل راه‌آهن بود که در سال ۱۹۸۹ به‌عنوان یک جاده برای اتومبیل‌ها به پایان رسید. حالا از این جاده مکرراً برای تبلیغ ماشین‌ها استفاده می‌شود.
منبع : لست سکند
۲۱۲۱